دلقکها غمگین نمی مانند

بعضی وقتا دوست داری بگی استوپ تا همه چیز متوقف بشه بشینی حسابی گریه کنی وقتی دلت خالی شد بگی استارت بعد دوباره با تمام وجود بجنگی و جلو بری چون دوست نداری حتی به اندازه ی گریه هم از مقابله با مشکلات عقب بمونی.

خب رمز موفقیت همینه به خودم قول دادم بعدش آخر همه سختیا بشینم با خیال راحت بجای این روزا اشک بریزم ولی اشک خوشحالی دلقکها غمگین نمی مانند...

ما با همدیگه توی ی تیم یم حتی اگه قبول نداشته باشه حتی اگه باور نکنه شکست هر کدوم از ما اون یکیو از پا در میاره مهم نیست چقدر عصبانی و دل آزرده باشیم باید هوای همو داشته باشیم ما ی تیم هستیم ی تیم دونفره قوی که البته انگار من کاپیتانم چون تو لحظه های حساس همیشه منم که سعی میکنم از کوره در نرم و اوضاعو کنترل کنم. ای ول به خودم. مهم اینه که ما ی تیمیم یا با هم برنده میشیم یا با هم میشکنیم. وسلام

ترسوها جا میزنن. آدمای قوی محکم وایمیسن و مشکلاتشونو حل میکنن.

دوست دارم حتی اگه قراره بمیرم توی میدون و در حال جنگ بمیرم تا اینکه مث ی ترسو جا زده و تسلیم شده باشم

مهم نیست دنیا چقدر زشته مشکلات چقدر زیاده

من دنیای خودمو میسازم

کاش هیچوقت باهات آشنا نشده بودم کاش هیچوقت دوباره اون وبلاگو نمیخوندم کاش همه چیز انقدر سخت نبود

کاش میتونستم سر آدما داد بکشم و بگم من دلیل نداشته هاتون نیستم دلیل حسرتاتون نیستم دلیل حال بد و خرابتون نیستم دلیل قلب سیاه سنگیتون نیستم دلیل حقارتتون نیستم

نمیدونم چرا فکر کردم همه چیز میتونه متفاوت باشه میتونه انقدر که بنظر میاد خوب باشه

جهان آینه ای است در مقابل بشر

هرچه از اعماق قلبش تمنا کند

هرچه با تمام وجودش باور داشته باشد

هر آنچه در واقعی ترین واقعیت خود داشته باشد در این آینه پیداست

و خوشا آنکه جهانش زیباست

چشمهارا باید شست جور دیگر باید دید

داشتم با خودم میگفتم وبلاگم شده غم کده هروقت ناراحتم میام سراغش چرا خب؟

یوقتم بیام بنویسم یکم که ناراحت نباشم

شاید ناراحتیامو اینجا خالی میکنم که ذهن و گوش آدمایی که دوسشون دارم اذیت نشه

همیشه که غر و ناله بد نیست یوقتایی خالی میشی و همه چیزو بهتر میبینی و بهتر تصمیم میگیری

همیشه که سکوت بد نیست

یوقتایی قبل از ی شروع پرحرارت احتیاج به یکم سکوت داری

عاشق روزای عادیم چون همیشه بزرگترین تصمیما و برنامه ریزیا رو توی همین روزای عادی شروع میکنم